Wild waren ze, de sixties,
maar het gaat zoals altijd,
verdwijnen cru en onverwacht,
slinks in vergetelheid.
Even hingen er weer kransen
in het haar en om de nek,
was ‘t ban de bom en Woodstock,
aan bloemen geen gebrek.
Toen waren er protesten
tegen een oorlogspresident,
tegen napalm, vlammenwerpers,
voor een eigen koffietent.
Maar, zelfs als tijden eindig zijn,
valt er nog steeds te protesteren,
tegen Poetin, Trump, Xi, Kim Jong-un,
dat zal de tijd ons leren.
© Eddie Zinnemers
De appel waar je net een hap van neemt, maar aan de weerstand van de schil voelt dat er iets niet klopt, dat je dan kijkt en een plakkertje ontdekt dat met minuscule lettertjes probeert een boodschap te vertellen die je niet kunt lezen, maar die waarschijnlijk zegt van welk merk die appel is, waarna je het ding eraf peutert dat dan aan je vingers plakken blijft zodat, als je het aan de rand van de vuilnisbak hebt afschud, je eerst je handen en dan toch ook de appel wast om alle resten plaksel kwijt te zijn voordat je extra attent opnieuw je tanden in de appel zet.
© Peter Veen
© Stichting Gemeentedichter Emmen
Wat is het toch moeilijk
om niet te oordelen
want van waar ik nu sta
vind ik er vaak genoeg van
Misschien heb ik gelijk of
op zijn minst een punt
het blijft mijn realiteit
waar die ander niks mee kan
Wat is het toch lastig
om er niets van te vinden
het te laten zijn voor wat het is
want ook al haal ik hier mijn gelijk
vanuit een ander perspectief
heb ik het misschien mis
Daar wringt voor mij de schoen
dat er geen ultieme waarheid bestaat
ik liep nimmer meters op die zolen
dus wat bied ik je met mijn raad
Wat moet het bevrijdend zijn
om er niets van te hoeven vinden
want wie heeft er geen keuzes gemaakt
waar je jaren later van dacht
hoe hebben we dat kunnen verzinnen
© Berendy Gähler
Als ik mijn ogen sluit
Voel ik je ademhaling
Alsof een warme wind mijn lichaam kust
Als onze ogen tranen door zand
Glimmen door de zee
Zweven we in elkaars armen op de golven
Dag gedachten
Gloeiende wangen
Blote voeten
Tenen die kriebelend
Benen met kippenvel
Ontmoeten
Wanneer een glimlach verschijnt
Begroet ijskoud water mijn mond
Een zoute smaak
Gemengd met zand wat knarst tussen mijn kiezen
Laat mijn gehemelte prikken
Onder water vinden we elkaars handen
Dromend over madeliefjes
Kom ik je tegemoet
Dag dag
Het zonlicht heeft me meegenomen
Anna Sophie Bakker
Gemeentedichter Emmen 