Blauwe vingers
Rode wangen
Het aandoenlijke getsjilp van een vogel
Het geluid van krakend ijs
Kou
Laat de zon ogen verblinden
Rode wangen doen tintelen
Als het leven wegvaagt
Anna Sophie Bakker
Blauwe vingers
Rode wangen
Het aandoenlijke getsjilp van een vogel
Het geluid van krakend ijs
Kou
Laat de zon ogen verblinden
Rode wangen doen tintelen
Als het leven wegvaagt
Anna Sophie Bakker
Spelregels: dobbelspel met twee dobbelstenen, geschikt voor maximaal twee huishoudens. De dobbelstenen zijn digitaal te vinden op www.dobbelstenen.nl. Elke dag opnieuw te spelen en blijft verrassend. Voor elke leeftijd passend.
2. kijk je ogen zes keer vierkant
3. vouw de was op
4. verken drie kilometer lang dezelfde straat
5. val om, totdat een ander opstaat
6. ontvouw de was
7. sorteer je kleerhangers op kleur
8. maak een wandeling, voorkom de sleur
9. vouw de was op
10. kook acht keer water voor de thee
11. word mensenschuw
12. ga naar bed, en begin het spel opnieuw
Eva Broekmann
Hoe anders is het leven en hoe fijn,
nu iedereen op afstand weet te blijven.
Geen botsing meer met warme, dikke lijven
in winkels, bus, in tram, of in de trein.
Je hoeft ook elke dag niet meer in bad,
want op een afstand ruik je niet zo sterk.
Dus zonder douche toch frisjes op je werk;
het tandenpoetsen was je toch al zat.
De puisten druk je niet meer uit met ether
en mee-eters, die laat je rustig staan.
Die ziet geen mens op anderhalve meter.
We zijn een heel nieuw tijdperk ingegaan.
Geen knuffel, handje, high five, maar nog beter,
geen natte zoenen meer van tante Sjaan.
Bertus Beltman
Met de playlist op shuffle
zing ik tijdens mijn wandeling
lichtelijk vals mee met Joni M.
over de illusies van het leven
en doe ik een dansje
als niemand kijkt
Af en toe stromen de tranen
over mijn wind geplaagde wangen
door de nostalgische muzikale rit
of een scheefstaand humeur
dat nergens voor wijkt
Worstelend met de gedachte
dat als je nergens voor staat
je uiteindelijk voor alles valt
maar ik weiger mee te gaan
in het verharde polariseren
Ik wandel voor verbroedering
glimlach en zwaai naar iedereen
op mijn dagelijkse geijkte pad
de buren, de man op de trekker,
de soms verdwaasde passant
het leven wil ons wat leren
Berendy Gähler