Het voetbal, de kunst

“Als je een vierkante bal pakt en met blote voeten het veld opgaat, heb je objectief
gezien minder kans om te scoren”, zei hij. “Kunst werkt precies andersom; met blote
voeten in je zinnen staan en in een voortuin teksten schrijven, maakt dat je sneller
vooruitgang zal boeken dan de man die voor kaplaarzen en de achtertuin kiest. De
man die met buitengewone voorzichtigheid letter voor letter op papier zet. De
metafoor van zijden handschoenen zal hier niet worden aangehaald, beeld het je
maar eens in.”

Het verschil tussen het voetbal en de kunst (naast verschillende lidwoorden: ‘de’
voor vrouwelijke of mannelijke woorden, ‘het’ voor onzijdig. Zegt dat iets over voetbal, kunst, de Nederlandse taal of iets gendergerelateerds waar talkshowpresentatoren naar alle waarschijnlijkheid een mening over hebben die ze niet zullen laten doorschemeren?) is dat je bij kunst niet veel over de objectiviteit kunt zeggen. Je hebt slechts een voortuin nodig om je grenzen te verleggen.

Eva Broekmann

Was het nog maar gisteren

                                                           (liedje)
Was het nog maar gisteren,
dan hadden we nog tijd het schip te keren,
nog tijd om te kalmeren.
Was het nog maar gisteren,
was het maar gisteren,
dan was het allemaal nog niet voorbij.

Die ene zin,
dat kleine mail-bericht,
dat deed de deur niet open,
dat smeet de deuren dicht.

Dat ene woord,
dat door de kamer klonk,
dat daar is blijven hangen,
dat was de laatste vonk.

Dat ene glas,
dat was er één teveel.

Was het nog maar gisteren,
dan hadden we nog tijd het schip te keren,
nog tijd om te kalmeren.
Was het nog maar gisteren,
was het maar gisteren,
dan was het allemaal nog niet voorbij.

Bertus Beltman

Ah, zielig

Ten tijde van de avondklok
sprak Brutus, vast en zeker:
“Ik wil een hondje en een hok,
een pup, een hartenbreker”.

Dus werd pup Wolfje aangeschaft,
na avondklok gewandeld.
Wel lullig dat zo’n beest ook blaft
en meubeltjes mishandelt.

Het hondje pieste overal,
wat de baas niet echt beviel.
Vlak voor de trip naar Portugal
bracht ie Wolfje naar ’t asiel.

Ook werd tijdens de avondklok
frequent en vrij gevreeën.
Niet dat ik daar nou echt van schrok.
Toch lekker, met z’n tweeën?

Ik las, er komt een kindergolf,
durf ‘t bijna niet te zeggen:
Gaat men, net als bij het puppy Wolf,
nu vondelingen leggen?

© Eddie Zinnemers